Zelfreflectie! Een confronterend woord?

Ik zit een paar weken voor de opening van mijn Theaterhotel en ik moet bekennen dat de laatste maanden redelijk hectisch waren. Zo druk en spannend vaak dat het soms echt nodig was om in de spiegel goed het gesprek aan te gaan. Kritisch te zijn naar mezelf en de prioriteitenlijst constant aan te passen aan nieuwe situaties.

Hoe ik echter ook continu nieuwe voorrangen de ruimte geef om zich te ontplooien, op nummer één op mijn lijstje staat steevast mijn gezin. Mijn carrière goed combineren met mijn lief en de kids. Dat moet bij mij het onderscheid maken. Dat heb ik me nooit zo gerealiseerd, maar dat wordt mij langzamerhand wel duidelijk. Mijn gezin maakt het verschil!

Het spiegelbeeld kijkt mij aan en luistert als ik mezelf afvraag wat nu eigenlijk écht mijn drijfveren zijn om dit schitterend Theaterhotel te beginnen? Waarom doe ik dit? Waarom wil ik dit? Pure ambitie of juist plezier en passie? Zie ik mijn werk als baan of is het een levenswijze? Als iets waar ik me iedere dag op verheug en waar ik geen dagstart of einde van de dag inzie. Iets waar ik altijd, wanneer dan ook, 100% voor wil gaan. Kan ik dadelijk eigenaar zijn van een schitterend hotel en mij ook die immer enthousiaste vader en partner laten blijven?

Het spiegeltje aan de wand stelt me gerust. Natuurlijk heb ik lastige dagen waarbij ik permanent achter de feiten aanloop. Te weinig tijd voor de vele afspraken. Bouwafspraken, de plaatsing van de satelliet, bedrijven nabellen, even tussen neus en lippen door een ongeplande rondleiding verzorgen, een gesprek met de onderhoudsmonteur van de lift. Oh ja, de meneer van de bewegwijzering zit nog steeds te wachten en de stagiaire wil ik hoe dan ook nog uitgebreid spreken om er voor te zorgen dat het voor beide kanten een leerzame stage wordt. De carnavalsversiering in de hotelbar De Miste moet nog worden geregeld. We wonen immers wel in Venlo en Limburgse carnavalsversierders zijn kritisch.

Mijn energie vloeit weg………

Even pas op de plaats zegt mijn spiegelbeeld in kalmerende woorden! Even een dagje thuis met vriendin en koters. Heerlijk! Wat een topdag. Verrukkelijk genieten en optimaal profiteren van de kleinste details die mijn dag groot maken en mij weer kracht en dynamiek geven om naast de verbouwing een zware ‘Vastelaovend’ te verzorgen voor honderden dorstige kelen. Vijf volle dagen lang carnaval! Tja, we werken immers wel in Venlo.

Ik heb grote idealen en wil het onderste uit de kan halen om mijn doelen te bereiken. Een goede planning, passie, flexibiliteit en het maken van duidelijke keuzes hebben topprioriteit. En die keuze houdt in dat ik er ook voor mijn gezin wil zijn. Niet één keer per maand een paar uurtjes quality-time, maar juist in goede balans tussen passie voor werk en liefde voor gezin. Ik denk dat je dan pas echt je doelen kunt bereiken. Aandacht geven aan mijn gezin zorgt voor liefde op mijn werk en vice versa. Dat geeft vertrouwen, alhoewel ik me terdege realiseer dat iedereen die in mijn positie verkeert, dit op zijn eigen wijze invult. Mijn gezin geeft mij in ieder geval de kracht om er op alle fronten het allerbeste van te maken. Wat een paar minuten spiegelkijken toch kan bewerkstelligen.

Zelfreflectie confronterend? Nee hoor, het is een aangename openbaring! Dit ga ik vaker doen!

Gijs Hendrikx
Directeur Theaterhotel Venlo

nl_NLNederlands
en_GBEnglish (UK) de_DEDeutsch nl_NLNederlands